6 Mart 2011 Pazar

B'Day Episode 2: Family

Benim ailemde, iki tarafta da, birlikte olmak çok önemlidir. her bayramda, özel günlerde toparlanırız. genellikle rahat, güzel bir ortamımız vardır. her ailede olduğu gibi bizim de arızalarımız var, ama bu yazının konusu bu değil.

dediğim gibi özel günlerde toparlanırız, ve benim varolmamın kutsanası gibi bir konu kesinlikle özel bir gün oluyor. ana tarafı ile baba tarafını iki ayrı günde toplayarak, iki ayrı kutlama yaptık. anne tarafım doğum günümden sonraki gün gelirken, baba tarafım bugün geldi.

böyle yazmak uzun oluyor, artık ana tarafımı (a.t., at) diye yazarken, baba tarafını (evet doğru bildiniz, b.t., bt) olarak kısaltıyorum.

ben bu tarihleri ayarlamadım. bana dedilerki o gün at, bu gün bt geliyor. mecburen oko dedik. ama benim de bazı önemli işlerim (mesela saatlerce bitirme tezimi çalışmak, derslere girmek gibi) olduğundan, tam uyamayacaktım. herneyse.

doğumgünümün akabindeki gün, 2 kişi daha doğum günümü unuttuklarını belirtip, özür dileyerek kutladılar. öpücüklerimi sundum onlara, canları sağolsundu.

şu noktada durup, "nasıl bir ucubesin sen, sadece 2 kişi anımsamış seni?" diye sorabilirsiniz. burada facebooka lanet ediyoruz. ders çalıaşmak için kapattığımdan facebook hesabımı, kimse göremeyip şaapmadı. gerçi iyi oldu. feykoviçler belli etti kendini, nese (her unutana "fake" demiyorum, içiniz rahat olsun)

canları sağolsundan devam ediyorum. günün en güzel kısmı şuydu: erkenden gittim okula sabah dersi olduundan. çıktım dersten yemek memek oyalanmaca, en sonunda gittik dünkü yoldaş ile hocanın yanına. okuldan bile değil, labdan çıkış saatim 1920 amk. evde insanlar var, zaten gidişim dünyanın vakti, kendi partisinde olmayan adamdım. 2100 e gelirken varabildim eve. yemek ye kuzenlerle takıl derken gün bitti zaten. express bday kutusundan çıkmış gibi, "su ekle ve kutla! 2 saat kutlama yapabilirsin!" o kafa oldu.


ertesi günü boş geçti, biraz kendimize döndük.

akabindeki gün dinlenmiş kafası yerli yerinde bir ben ile bt yi ağırladık. halam tüm negatif enerjime maruz kalacaktı ki, tehlikeyi farkedip sonradan geldi. tabi onun gelişine kadar herkes onu beklemeye endekslendiğinden mevzu yine onun etrafında toplandı, hoşnut olmadım. hala küçük bir kız çocuğu ibi, tüm aile onun etrafında dönüyor. takıldık falan, ablam yine neşe kattı hepimize. iyi ki va.

onlar gitti, böyle bi şeye yazmaya yeltendim. içime sinemedi bişeyler.böyle huysuzlukla kızgınlık arasındayım. bilemedim. :/

2 gün sonra arkadaşlaırmın süprizi var. belki o dengeye koyar beni.

2 yorum :

Unknown dedi ki...

oha sen nerden biliyodun süprizi yaaa!!!!

LooP dedi ki...

biliyorsun paranormal güçlerim yok değil.(ama gelen yorumları göremiyorum)