15 Temmuz 2010 Perşembe

iskambil ev gibiymiş lan hayatım. bir kartı çektim, tamamı çöktü üstüme...

6 Temmuz 2010 Salı

ben kaos bahçesiyim.
ancak sıkıntıdaysa insanlar buradalar.
her geleni çok sevdim.
gittiklerinde döneceklerine inandım.
döndükçe şefkatimi alıp gittiler,
bana hiç bırakmadan.
artık umurumda değil.
geleni yada gideni düşünmüyorum artık.
bahçe tamamını kapatabileceğimden daha büyük.
gelen tek başına takılabilir.
size verebileceğim bir şey yok.
beni körelttiniz.

1 Şubat 2010 Pazartesi

blogumun amacı; duygularımı, hissiyatlarımı, düşüncelerimi paylaşmaktı.

o yüzden...


seni çok seviyorum bebek :*

13 Ocak 2010 Çarşamba

seni daha çok sevdikçe, daha çok saplıyorsun bıçağını.
kalbimi sana verdikçe, daha çok saplıyorsun bıçağını.
farketmiyorsun titrememi, vücudumun kasılmasını.
belki sessiz kalmamdan, belki dönüp bakmamandan,
belki de umursamamandan.

bağıramadım, sesimi duyamazdın zaten
kendi yaralarını gösterdin, yakındın, canın acıdı
ama durmadın, belki de acını benden çıkardın
ama ben kanıyorum, görmüyorsun.

aklım dayandı, ama artık bedenim karşı koyamıyor
birşeyler kopuyor, tutmak ta istemiyorum.
belki olması gereken buydu, göremedim
belki zamanı geçti de ben kabullenemedim.

acaba daha neleri "belki" ye bağlayacağım?..