seni daha çok sevdikçe, daha çok saplıyorsun bıçağını.
kalbimi sana verdikçe, daha çok saplıyorsun bıçağını.
farketmiyorsun titrememi, vücudumun kasılmasını.
belki sessiz kalmamdan, belki dönüp bakmamandan,
belki de umursamamandan.

bağıramadım, sesimi duyamazdın zaten
kendi yaralarını gösterdin, yakındın, canın acıdı
ama durmadın, belki de acını benden çıkardın
ama ben kanıyorum, görmüyorsun.

aklım dayandı, ama artık bedenim karşı koyamıyor
birşeyler kopuyor, tutmak ta istemiyorum.
belki olması gereken buydu, göremedim
belki zamanı geçti de ben kabullenemedim.

acaba daha neleri "belki" ye bağlayacağım?..